شروطی که باعث شکوه کلیسا خواهد شد

به گزارش همشهری آنلاین بوسیله نقل از تسنیم، بی شک هر مکانی به خشکی امدن اساس صاحبی که بخاطر آن جا می قابلیت در دید گرفت و پیاده شدن اساس آثار و ثمراتی که خواهد داشت دارای مقام خواهد بود؛ بر اساس آنچه آمد می قابلیت ادعا کرد یکی از مقدّس ترین و یکی از برترین مکان ها بر روی جبر زمینی مساجد خواهند بود، مساجدی که منسوب به خداوند متعال بوده و ساختمان خداوند بر روی زمین محسوب می شوند و مرام از بنای آن انجام عبودیت و ترویج آن به معنای حقیقی است. مجله مسجد

مکانی که بنا شده است تا درون آن گویش الهی و دستورات خداوند تبیین شده و بر اساس برکاتی که در آن مستور شده است راه رسیدن به حقایق ساده شده و از عنایت بیشتری برخوردار باشد و حقایق قرآنی با بزرگی بیشتری درون آن مورد توجه قرار بگیرد، چنانکه پیک موجد(ص) می فرماید: «اِنّما نُصِبَتِ المَساجِدُ لِلقُرآن؛ مساجد را برای (خواندن و فهمیدن) قرآن بنا کرده اند.» [۱]

البته کنار بن آنچه آمد تأکید آن است که مسجدی به جایگاه رفیع خود خواهد رسید که تبیین حقیقی آیات قرآن در آن اجرا شود، در جاهل این صورت ماهیتی خواهد یافت که می تواند نه عزب انسان را به عبودیت نزدیک نکند، بلکه بر اسباب گمراهی نیز بیفزاید، همچون مسجد ضرار که خداوند متعال در تک آن و حاضرین در آن چنین یاد می کند: «(گروهی دیگر از منافقان) کسانی اند که مسجدی ساختند برای زیان (بوسیله مسلمانان)، و (استحکام) کفر، و تفرقه افکنی میان مؤمنان، و کمینگاه برای کسی که از پیش با خدا و پیامبرش مبارزه کرده بود؛ آنها سوگند یاد می کنند که: جز انعام (و خدمت)، نظریه نداشته ایم؛ اما خداوند گواهی می دهد که آنها دروغگو هستند!» [۲]

پس نمی توان انکار کرد مکانی که منسوب به خداوند متعال است صرف بنایش نمی تواند برای آن تقدّسی ساختن درنگ بلکه آنچه باعث اهمیت این مکان خواهد شد محتوایی است که داخل آن نمایش می شود محتوایی که بتواند در پهلو عبودیتی که در مسجد انجام خواهد شد، ابزار رشد علمی و فرهنگی را مجهز آورد که از اهداف اصلی یک کنیسه موفق است چنان که به این پیغام اینگونه تو روایات اشاره فرموده اند: «کُلُ جُلوسٍ فِی المَسجِدِ لَغوٌ إلّا ثَلاثَةً: قِراءَةُ مُصَلٍّ أو ذِکرُاللهِ أو سائلٌ عَن عِلمٍ» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: هر نشستنی تو صومعه مگر برای این سه گانه چیز لغو و تباه است: نماز قرائت کردن خواه ذکر موجد گفتن یا فرا ستاندن علوم و معارف الهی.» [۳]

همین حدیث را می توان سرلوحه مدیریت یک مسجد فیروز دانست و بدون هیچ تعارفی اعلام داشت که چنانچه مسجدی تو یکی از این سه وظیفه درست عمل نکند و نتواند برنامه ریزی صحیح و به اندازه پتانسیلی که خواهد داشت عرضه کند، یقیناً از شاخص های یک مسجد فیروز دور شده و به وظیفه خویشتن مستحکم عمل نکرده است.

مسجدی که نتوان در آن بوسیله صبر اقامه نماز کرد و صفوف نماز باشگاه آن خالی باشد و یا در آن به خشکی امدن معرفت و خرد و بینش افراد افزوده نشود و یا تذکر خداوند داخل آن صورت نگیرد را نمی توان مسجدی ایده آل دانست؛ ذکری که می تواند معنای گشاد ای داشته باشد و هر آن چیز که در مسیر خداوند متعال است را شامل شود از جمله کارهایی که در راستای گره گشایی از عمر معیشتی و یا سلامتی آدم باشد که می توان حتی آن را در برخی زمان ها از نیکوترین ادوات حی نگاه داشتن یاد خدا و تعظیم شعائر و استحکام پایه های ایمانی افراد دانست.

جای پا نوشت:
[۱] کافی ج‏۳، ص: ۳۶۹
[۲] وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَکُفْرًا وَتَفْرِیقًا بَینَ الْمُؤْمِنِینَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ وَلَیحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَی وَاللَّهُ یشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ (توبه/ ۱۰۷)
[۳] بحار، ج ۷۴، ص۸۶